طالب‌بن عبداللََّه

[ لِ بِبْ نِ عَ دُلْ لاه ] (اِخ) ازدی گوید: حدیث او قابل اعتماد نیست آنگاه سلسلهٔ حدیث او را از طریق ابوکریب بدین سان روایت کرده است: موسی بن طالب بن عبداللََّه ما را خبر داد (وی گفت) پدرم از عطا و او از میسرة و او دربارهٔ علی رضی اللََّه عنه روایت کرد که وی بمسکنی فرود آمد و نبیذ خواست و در کوزه ای نبیذ بیاشامید، و اصحاب خود را نیز سقایت کرد. آنگاه مردی را که مست کرده بود فروگرفت تا حد بزند. آن مرد گفت: ای امیرالمؤمنین مرا بر شرابی که خود نوشانیده ای میزنی؟ گفت: ترا بر شراب حد نمیزنم بلکه بخاطر آنکه مست شده ای ترا شایستهٔ حد زدن میدانم. مؤلف گوید: این گفتار باطل است و از نوع تکلیف مالایطاق میباشد -انتهی. و این روایت لازم نیست چه همین حدیث را ابوجعفر طحاوی در کتاب اشربه از طریق دیگری دربارهٔ عمربن خطاب (رض) روایت کرده است. و بخط حسینی دیدم که ازدی گفته است طالب بن عبداللََّه مجهول است. (لسان المیزان ج ۳ ص ۲۰۵).