معنی کلمه طافح در لغت‌نامه دهخدا

[ فِ ] (ع ص) مست پر از شراب که از خود خبر ندارد. (منتهی الارب). بدمست که پر شده باشد از شراب. (غیاث اللغات). مست طافح که بیش نتواند آشامید. پر از شراب. (مهذب الاسماء). سیاه مست. مستِ مست. مستی مست. لول. مستِ خراب : هر که از خُمِّ می مدح تو جامی نوش کرد تا نگردد مست طافح کی نهد از دست جام. سوزنی. || لبالب. سرشار. فایض. پُرِ پُر.